(1898-1957) Yazar, mütercim. İstanbulda doğdu. Hammer Tarihîni tercüme eden Mehrned Atâ Beyin oğludur. Düzenli bir öğ­renim görmedi. Özel olarak Fransızca öğrendi, istanbul Üni­versitesi Yabancı Diller Okulunda, Gazi Eğitim Enstitüsün-de Fransızca öğretmenliği, Ticâret ve Millî Eğitim bakan­lıklarında mütercimlik yaptı, 1945 yılında Cumhurbaşkanlı­ğı mütercimliğine getirildi ve bu görevden emekli oldu (7.11.1952). Ankarada öldü. Sanat hayâtına 1921-22 yıllarında Dergâh mecmuasında yayınladığı şiirleri ile başladı. Sonra günlük gazetelerde de­neme, fıkra ve tenkit yazılan yazdı. Fransızcadan yaptığı tercümelerle tanındı. Ataçı aktüel bir kişi hâline getiren un­surlar arasında Türkçenin özleştirilmesi konusunda aşırı tavrı ile kendisinden sonraki bâzı yazarlarda da görülen dev­rik cümfe alışkanlığı sayılabilir. Dildeki aşırılığı onu uydu-rukçacılığa götürmüştür. Ataçı bazı yazarlar iyi bir tenkidci olarak da kabul etmezler. Hüküm ve düşüncelerinde tutar­sızlıklar olduğu görülmektedir. Onun en başarılı ve kalıcı eserleri eski Yunan, Lâtin, Fransız ve Rus klâsiklerinden yaptığı tercümelerdir. Eserleri: 1. Günlerin Getirdiği (1946), 2. Karalama Defteri (1952), 3. Sözden Söze (1952), 4. Ararken (1954), 5. Diyelim (1954), 6. Söz Arasında (1957), 7. Okuruma Mektuplar (1958), 8. Günce (1960), 9. Prospero İle Caliban (1961). [TDK, Ataç adlı bir eser neşrederek yazarın dil görüşünü, bâzı dil soh­betlerini ve bibliyografyasını tanıtmıştır (1962).] 10. Söyleşi­ler (1964).